ตอนที่ 23 – ที่ดินแปลงนี้ขาย
ในการทำงานก่อสร้างในเขตกรุงเทพมหานครชั้นใน สิ่งที่เป็นปัญหาตลอดมาก็คือ ที่พักคนงานการที่ให้คนงานพักอาศัยในสถานที่ก่อสร้างนั้น เป็นสิ่งที่อันตรายมากต่อคนงานเอง ครอบครัวของคนงาน และต่องานก่อสร้างทั้งที่สร้างเสร็จแล้ว และยังไม่แล้วเสร็จเมื่อประมาณ ปี พ.ศ. 2528 มีข่าวครึกโครมเรื่องเด็กหญิงสร้อยเพชร บุญน้อย ซึ่งเป็นเด็กเล็กๆ ที่บังเอิญเดินพลัดตกลงไปในรูเสาเข็มกลวงที่กำลังก่อสร้างอาคารขององค์การทหารผ่านศึกถนนวิภาวดีรังสิต กว่าจะนำตัวขึ้นมาได้ก็ใช้เวลาเป็นวัน ซึ่งเด็กก็เสียชีวิตแล้ว ประจวบกับในเวลานั้นกรมแรงงาน กระทรวงมหาดไทยในขณะนั้น (ปัจจุบันสังกัดกระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคม) ได้ยกร่างประกาศกระทรวงมหาดไทยว่าด้วยเขตก่อสร้าง และเรื่องยังอยู่ระหว่างให้คณะกรรมการทฤษฎีกาพิจารณาเหตุการณ์ดังกล่าวจึงเป็นเสมือนแรงผลักดันให้ผู้ใหญ่เห็นถึงความสำคัญของความปลอดภัยในสถานที่ก่อสร้าง ประกาศฉบับนี้จึงได้ออกมาเมื่อวันที่ 10 กันยายน พ.ศ.2528 เนื้อหาสาระสำคัญของประกาศดังกล่าวก็มีอยู่ว่า เมื่อมีการก่อสร้างจะต้องมีการแสดง ขอบเขตก่อสร้างและปักป้ายแสดงเขตก่อสร้าง และในเขตก่อสร้างนั้น ส่วนใดที่เป็นอันตราย ผู้ที่เข้าไปในเขตดังกล่าวจะต้องสวมหมวกนิรภัย ก็ให้ทำป้ายแสดงเขตอันตรายในเขตก่อสร้างไว้ให้ชัดเจนด้วย รวมทั้งห้ามพักอาศัยในบริเวณสถานที่ก่อสร้างซึ่งปัจจุบัน ได้มีการตั้งคณะกรรมการยกร่างสาระส่วนนี้ให้เป็นส่วนหนึ่งของประกาศกระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคม เรื่อง ความปลอดภัยในการก่อสร้าง?ผู้จัดการโครงการก่อสร้างของบริษัทก่อสร้างรายหนึ่งได้มาขอคำปรึกษาจากผม (ขอจริงๆ นะครับ เพราะไม่ได้มีการชำระค่าปรึกษา) ว่าติดกับสถานที่ก่อสร้างของเขานั้นมีที่ดินว่างแห่งหนึ่ง เขาต้องการที่จะเช่าเพื่อปลูกบ้านพักคนงานแต่ได้พยายามติดต่อกับคนที่พักอาศัยอยู่โดยรอบแล้วก็ไม่ทราบข้อมูลว่าที่ดินแปลงดังกล่าวเป็นของผู้ใด เขาจึงมาขอปรึกษาผมว่าจะทำอย่างไรจึงจะทราบได้ว่าใครเป็นเจ้าของ ที่ดินแปลงนั้น ผมก็ได้แนะนำไปว่า ให้ทำป้ายว่า “ต้องการเช่า?ติดต่อ ธัชชัยโทร?..” แล้วให้นำป้ายไปปักไว้ที่ที่ดินแปลงนั้น
ได้ผลครับ หลังจากนั้นไม่นานเจ้าของที่ดินแปลงที่ว่านี้ก็โทรศัพท์มาต่อว่าต่อขานเพื่อนผมทันที แต่ในที่สุดก็ตกลงให้เช่าทำบ้านพักคนงานได้? แต่ถ้าจะให้ได้ผลกว่านี้ก็คงต้องเปลี่ยนจากคำว่า “ต้องการเช่า” เป็นคำว่า “ขาย” นะครับ!
